عکس‌ها همیشه بیننده را به درنگ وا می‌دارند؛ به ویژه عکس‌های خوب؛ یعنی عکس‌هایی که فرم زیبا، سوژۀ زیبا، کادر زیبا و یا مفهوم زیبا داشته باشند؛ عکسی که عکاس از ثبت آن قصد نشان دادن سوژه‌ای را داشته باشد که به طور معمول مردم به آن توجه نمی کنند؛ و آن سوژه می‌تواند یک بنای تاریخی فرسوده، یک پرنده، یک درخت، گوشه ای از طبیعت یا هرچیز دیگری باشد. عکس‌ها در خود، زمان را متوقف می‌کنند فُرمی را برای همیشه ثابت نگه می دارند. درک همین نکته می‌تواند هر عکسی را برای ما تأویل پذیر کند. از این رو عکس‌ها علاوه بر بیان زیبایی بصری، ما را وتدار به کُنِش تأویلی می‌کنند، و هرکس بسته به میزان آگاهی و تجربۀ خویش، در مواجهه با یک عکس، کم و بیش تحلیلی را با خود و گاه با دیگران درمیان می‌گذارد. عکس ها سبب می شوند ما میان پدیده‌های هستی درنگ کنیم، و گمان کنیم که ورای این سوژه‌های ثابت مانده در زمان و فُرم، رازی نهفته است برای همین است که بر روی هر عکس ناخودآگاه مکث می کنیم.
«نیمی آب، نیمی آسمان» مجموعه‌ای است  از چشم‌اندازهای  بند زیبای انزلی که با سلیقۀ خاصی ثبت شده و لحظه‌هایی درخشان و وسوسه کننده برای تماشا دارد. این که این عکس ها چه تأویل و رازی از طبیعت را با ما در میان می‌گذارند، به قضاوت هر بیننده، پس از تماشای آن‌ها بستگی دارد. 
انوش علی اصغری، عکاس این مجموعه، دانش آموختۀ مهندسی محیط زیست و کارشناس ارشد بیولوژی دریاست. پیش از عکاسی، خوشنویسی می کرده و دارای مدرک ممتاز از انجمن خوشنویسان ایران است. 
حوزه هنری گیلان ضمن سپاس از این هنرمند توانا و همچنین ناشر محترم، چندمین مجموعه از سری عکس های چشم انداز های گیلان را در اختیار علاقه مندان به این منطقه می گذارد. امیدواریم از تماشای آن لذت ببرید.