اتنوموزیکولوژی (شناسایی موسیقیِ اقوام)، یکی از مباحث مهم پژوهش در عصر حاضر است؛ زیرا موسیقی بومیِ هر منطقه، ضمن برخورداری از تم‌‏ها، فرم‏‌ها و ریتم‏‌هایی که برای آهنگسازان خلّاق می‏تواند قابل استفاده باشد، در حوزه‏‌ی مردم‏‌شناسی و جامعه‏‌شناسی نیز مورد توجه است. بررسی موسیقی نواحی از زوایای مختلف، منوط برآن است که ابتدا داده‏‌ها یا به اصطلاح مواد خام این نوع موسیقی، جمع‏‌آوری شود؛ زیرا گستردگی مناسبات شهری و فرهنگ حاصل از آن، بخش اعظم ادبیات و موسیقی نواحی کشور را به‏‌تدریج به سوی نابودی می‏‌برد؛ و البته موسیقی بومی گیلان هم از این قاعده مستثنی نیست. در کتاب حاضر کوشش شده‏‌است ضمن گرد‏آوری داده‌‏های موسیقایی این منطقه، مقام‏‌ها یا قطعات موجود در موسیقی گیلان، نسبت به گذشته، با دقت بیشتری دسته‏‌بندی شود. از این‏‌رو بخش‏‌های آوازی، سازی، قطعات ضربی و ترانه‏‌ها، هر کدام به‏‌طور جداگانه مورد بررسی قرار‏گرفته‌‏است. بخش پایانیِ کتاب نیز، به ساز‏شناسی و تصاویر سازهای رایج در گیلان اختصاص دارد؛ در این بخش، برخی از سازها برای اولین‌‏بار معرفی شده‏است.